2024-04-15, WIOSNĄ DZIECIOM SKRZYDŁA ROSNĄ - wycieczka na ogródki działkowe
W piękny, słoneczny dzień klasy 1b i 1c wybrały się na wycieczkę na działki...
W piękny, słoneczny dzień klasy 1b i 1c wybrały się na wycieczkę na działki...
HISTORIA SZKOŁY
WIEK XV - XVI
Brak źródłowych informacji na temat funkcjonowania szkoły. Można przypuszczać, że we wsi Rakonyewicze, podobnie jak w innych miejscowościach tego okresu, prowadzono naukę przy istniejącym kościele św. Marcina.
WIEK XVII
W roku 1662 na mocy przywileju lokacyjnego, wydanego przez króla Jana Kazimierza Wazę, przy wsi Rakoniewice powstało miasto Polski Freysztad (od roku 1705 nazwa Rakoniewice). W nowo lokowanym mieście powstały dwie szkółki: katolicka i protestancka. Brak jednak informacji na temat ich funkcjonowania.
WIEK XVIII
Także i w tym wieku niewiele możemy znaleźć informacji na temat działalności powstałych wcześniej szkół. Wiadomo, że nadal przy kościele katolickim działała szkoła dla dzieci polskich, zaś przy kościele ewangelickim szkoła dla dzieci niemieckich. Z racji tego, że nauczycielami były takie osoby, jak szewc czy organista, możemy wnioskować, że poziom nauczania w nich pozostawiał wiele do życzenia. Koniec tego wieku to okres rozbiorów, który kładzie kres istnieniu państwa polskiego. Rakoniewice wraz z Wielkopolską, w wyniku II rozbioru, stały się częścią składową państwa pruskiego.
WIEK XIX
W pierwszej połowie tego wieku przeprowadzono reorganizację szkół według pruskiego modelu. Zapewniło to administracji pełny wpływ na sprawy szkolne. Pozostawiono jednak nadal zasadę podziału wyznaniowego. W szkołach katolickich obowiązywał polski język nauczania, język niemiecki był tylko jednym z przedmiotów. Od lat 40 - tych tego wieku w polskim szkolnictwie elementarnym nie tępiono jeszcze języka polskiego, lecz kładziono coraz większy nacisk na nauczanie języka niemieckiego, gdyż dotychczasową jego znajomość uznano za niewystarczającą. W połowie wieku, jak wynika z przeprowadzonej wizytacji Kościoła katolickiego, w Rakoniewicach uczyło 2 nauczycieli. Brak danych na temat ilości uczniów uczęszczających do szkółki katolickiej. W drugiej połowie XIX wieku zaszły zasadnicze zmiany. Wiązały się one z przyjęciem ostrego kursu germanizacyjnego podjętego przez państwo pruskie. Kluczową dla tego zagadnienia w kwestii oświaty była ustawa wydana 27 X 1873 roku. Zgodnie z jej zapisem język niemiecki stał się językiem wykładowym na wszystkich przedmiotach z wyjątkiem religii i śpiewu kościelnego. W okresie późniejszym w celach germanizacyjnych postanowiono też wyegzekwować od ludności polskiej obowiązek powszechności nauki i dlatego upoważniono władze lokalne do karania rodziców, których dzieci nie dopełniły tego obowiązku. Do roku 1897 w Rakoniewicach nadal działały dwie szkoły. Ewangelicka dla dzieci niemieckich, która mieściła się w budynku przy kościele ewangelickim oraz katolicka, do której uczęszczały dzieci polskie. Zajęcia odbywały się w tzw. "Organistówce", budynku przy kościele katolickim. W szkole tej liczącej 4 klasy uczyło 4 nauczycieli 70 dzieci, a zajęcia odbywały się we wtorki i czwartki. Od roku 1898 zlikwidowano w Rakoniewicach odrębność wyznaniową szkół i wszystkie dzieci zarówno polskie, jak i niemieckie uczęszczały wspólnie na zajęcia. Taka sytuacja utrzymała się do momentu odbudowy państwa polskiego.
WIEK XX
W roku 1905 do użytku oddany został nowy budynek szkolny. Z racji tego, że został zbudowany z czerwonej klinkierowej cegły w okresie późniejszym będzie nazywany "czerwoną" szkołą. To właśnie w tym obiekcie w 1919 roku po odzyskaniu niepodległości Karol Otto organizował polską szkołę. W okresie dwudziestolecia międzywojennego dzieci w Rakoniewicach uczęszczały do 7 - klasowej szkoły podstawowej. Jej kolejnymi kierownikami w tym okresie byli: Karol Otto, Bronisław Konopiński, Antoni Szymanowski, Władysław Kostrzewski. Lata 1939 - 1945 to okres okupacji hitlerowskiej, podczas której nastąpiła likwidacja polskich szkół. Dla polskich dzieci organizowano w tym czasie odrębne 4 klasowe szkoły, w których tygodniowy wymiar nauki wynosił od 6 do 12 godz. W szkołach tych zatrudniano Niemców bez odpowiednich do nauczania kwalifikacji. Były one właściwie zbędne, bo polskie dzieci miały nauczyć się w nich prostych rachunków, czytania i pisania po niemiecku. Ponadto szkoły te miały wpoić młodym Polakom posłuszeństwo wobec "rasy panów". Każde odstępstwo od tej zasady było surowo karane. Dla mieszkańców Rakoniewic okres okupacji skończył się 25 I 1945 roku. Natychmiast podjęto prace zmierzające do uruchomienia polskiej szkoły. Pracami tymi kierował Wojciech Barliński. Podobnie, jak to miało miejsce w okresie międzywojennym nauka w szkole podstawowej trwała 7 lat. Zajęcia odbywały się w budynku "czerwonym" przy ulicy Nowotomyskiej, a później i budynku "białym" przy ulicy Kościelnej. Należy nadmienić, że po zakończeniu wojny do szkoły uczęszczały też starsze dzieci, którym pobieranie nauki uniemożliwiła okupacja. Dla tych uczniów organizowano przyśpieszony kurs nauki. W jednym roku mogły one zaliczyć materiał nauczania przewidziany dla dwóch lat normalnego toku nauczania. W roku 1945 naukę podjęło 335 uczniów i z każdym kolejny rokiem ta liczba rosła. Kierownikiem szkoły, w której pracowało 7 nauczycieli został Władysław Kostrzewski.
Niestety Polska nie była po drugiej wojnie światowej suwerenna. Narzucony jej przez ZSRR ustrój odbił swoje piętno także i na oświacie. W szkołach uroczyście obchodzono rocznice rewolucji październikowej czy 1 maja. Zaniechano całkowicie obchodów Święta Niepodległości i Konstytucji 3 maja - przedwojennych świąt narodowych. Ten smutny okres trwał do roku 1989.
1 IX 1950 roku funkcję kierownika szkoły zaczął pełnić Józef Roczyński. Od 1 II 1952 roku do 31 VIII 1952 funkcję kierownika szkoły pełnił mgr Zenon Molski.
W roku 1960 usunięto naukę religii z naszej szkoły. Od tego czasu katecheza nauczana była w salkach przy Kościele parafialnym na ulicy Krystyny.
1 IX 1952 stanowisko kierownika szkoły ponownie objął Józef Roczyński.
1 IX 1961 roku kierownikiem szkoły został Franciszek Borowczak.
Od roku szkolnego 1966/67 nauka w szkole podstawowej trwała 8 lat. Taki stan przetrwał do roku 1999, kiedy to wprowadzono reformę systemu oświaty.
31 XII 1968 roku w 50 rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego Szkole Podstawowej w Rakoniewicach nadano imię Powstańców Wielkopolskich.
15 VI 1969 roku miało miejsce uroczyste wręczenie sztandaru, który do dnia dzisiejszego wprowadzany jest na wszystkie uroczystości szkolne.
1 IX 1971 roku obowiązki dyrektora szkoły przejął mgr Czesław Brudło.
Od 1 IX 1972 roku szkoła w Rakoniewicach stała się Zbiorczą Szkołą Gminną.
1 IX 1977 roku obowiązki dyrektora szkoły objął mgr Edward Laskowski.
1 IX 1979 roku dyrektorem szkoły został mgr Wiktor Janicki.
22 I 1979 roku odsłonięto w budynku "czerwonym" tablicę pamiątkową ku czci Patrona. Płaskorzeźbę wykonał były absolwent tutejszej szkoły artysta Jerzy Krysman
1 IX 1984 roku obowiązki dyrektora szkoły przejął mgr Bronisław Chałupka.
W roku 1988 przy budynku "czerwonym" rozpoczęto budowę nowej szkoły. Wmurowanie aktu erekcyjnego nastąpiło 16 IX 1988 roku.
Od roku 1991 do szkół ponownie wróciło nauczanie religii. Ze względu na trudną sytuację lokalową zajęcia odbywały się również na salkach katechetycznych, w Domu Kultury, w dawnym pomieszczeniu banku przy rynku oraz w budynkach "białym" i "czerwonym".
1 IX 1992 roku obowiązki dyrektora szkoły objęła mgr Krystyna Pietrzak.
Po 5 latach budowy 12 XI 1993 roku oddano do użytku nową salę sportową wraz z zapleczem socjalnym i pomieszczeniami do prowadzenia gimnastyki korekcyjnej.
Otwarcie nowego budynku szkoły nastąpiło 18 X 1994 roku.
27 I 1995 roku podczas uroczystości w holu głównym odsłonięto obraz ku czci Patrona, którego autorką jest mgr Danuta Chałupka.
We wrześniu 1996 roku został oddany do użytku blok żywieniowy oraz budynek "czerwony" po generalnym remoncie. Od tego momentu wszystkie dzieci pobierały naukę w jednym kompleksie szkolnym przy ulicy Nowotomyskiej. "Biała" szkoła po remoncie stała się częścią Muzeum Pożarnictwa.
6 III 1997 roku w nowym budynku szkoły została otwarta biblioteka i czytelnia. Ostateczne zakończenie prac związanych z rozbudową szkoły nastąpiło w 1998 roku. Teren szkoły został ogrodzony, oddano też do użytku boiska szkolne. 12 I 1999 roku w szkole odbyła się uroczystość związana z 80 rocznicą wybuchu Powstania Wielkopolskiego oraz 30 rocznicą nadania szkole imienia. W uroczystości uczestniczył powstaniec wielkopolski ppor. hcm Tadeusz Wesołowski liczący sobie 96 lat.
1 IX 1999 roku w wyniku reformy systemu oświaty powołano 6- klasową szkołę podstawową i 3- letnie gimnazjum. Zarówno jedna, jak i druga szkoła mieściła się w nowo wybudowanym kompleksie. Obowiązki dyrektora obu placówek pełniła mgr Krystyna Pietrzak
WIEK XXI
1 IX 2000 Dyrektorem Gimnazjum została mgr Dorota Patalas.
1 IX 2001 roku obowiązki dyrektora Szkoły Podstawowej objęła mgr Barbara Pocentek.
Od roku szkolnego 2003/04 Szkoła Podstawowa i Gimnazjum tworzą Zespół Szkolno - Gimnazjalny. Obowiązki dyrektora Zespołu pełni mgr Bernadeta Bielec.
Od 1 IX 2017 roku szkoła ma nową nazwę: Szkoła Podstawowa im. Powstańców Wielkopolskich w Rakoniewicach.
